lichwa (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈlʲixfa], AS[lʹiχfa], zjawiska fonetyczne: zmięk.post. utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pejor. forma stosunków kredytowych między wierzycielem a dłużnikiem, polegająca na pobieraniu wygórowanych procentów za pożyczone pieniądze; zob. też lichwa w Wikipedii
(1.2) st.pol. zysk
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Lichwa jest zabroniona przez prawo muzułmańskie, przez wieki była też potępiana przez Kościół katolicki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lichwiarstwo n, lichwiarz m, lichwiarka ż
przym. lichwiarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *lichva → 'pożyczka, pożyczanie pieniędzy na procent' < germ. *leihwa[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „lichwa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.