kwartet

kwartet (język polski)

kwartet (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkfartɛt], AS: [kfartet], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. zespół czterech muzyków lub śpiewaków

(1.2) muz. utwór muzyczny skomponowany na cztery instrumenty lub cztery głosy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwartet	kwartety
dopełniacz	kwartetu	kwartetów
celownik	kwartetowi	kwartetom
biernik	kwartet	kwartety
narzędnik	kwartetem	kwartetami
miejscownik	kwartecie	kwartetach
wołacz	kwartecie	kwartety

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kwartet smyczkowy • kwartet muzyków / wokalistów / instrumentalistów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwartalnik m, kwarta ż, kwadrans m, kwartał m, kwartecik mrz

przym. kwartetowy, kwartalny, kwarciany, kwadransowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) z wł. quartetto, może przez niem. Quartett

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) quartet
• baskijski: (1.1) laukote
• białoruski: (1.1) квартэт m
• bułgarski: (1.1) квартет m; (1.2) квартет m
• czeski: (1.1) kvarteto n
• francuski: (1.1) quatuor m; (1.2) quatuor m
• hiszpański: (1.1) cuarteto m; (1.2) cuarteto m
• interlingua: (1.1) quartetto
• niemiecki: (1.1) Quartett n
• nowogrecki: (1.1) κουαρτέτο n; (1.2) κουαρτέτο n
• rosyjski: (1.1) квартет m
• słowacki: (1.1) kvarteto n
• ukraiński: (1.1) квартет m
• włoski: (1.1) quartetto

źródła: