kupiec
kupiec (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś, kto coś kupuje
- (1.2) ktoś, kto trudni się handlem, właściciel sklepu, przedsiębiorstwa handlowego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kupiec kupcy dopełniacz kupca kupców celownik kupcowi kupcom biernik kupca kupców narzędnik kupcem kupcami miejscownik kupcu kupcach wołacz kupcze kupcy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) nabywca
- (1.2) biznesmen, handlarz, przedsiębiorca handlowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kupno n, kupcowa ż, kupiectwo n, kupczenie n, kupienie n, kupowanie n, odkup m, odkupienie n, odkupiciel m, przekupa ż, przekupka ż, przekupień m, przekupność ż, przekupstwo n, przekupywanie n, wykup m, wykupywanie n, zakup n, zakupy nmos
- czas. kupować ndk., kupić dk., kupczyć ndk., dokupywać ndk., dokupić dk., nakupywać ndk., nakupić dk., odkupywać ndk., odkupić dk., podkupywać ndk., podkupić dk., przekupywać ndk., przekupić dk., wkupywać się ndk., wkupić się dk., wykupywać ndk., wykupić dk., zakupywać ndk., zakupić dk.
- przym. kupiecki, kupiony, dokupiony, odkupiony, podkupiony, przekupiony, przekupny, wykupiony, zakupiony, kupny
- związki frazeologiczne:
- każdy kupiec swój towar chwali
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) buyer, purchaser; (1.2) merchant, tradesman, businessman, dealer, shopkeeper
- czeski: (1.1) kupec m; (1.2) obchodník m
- duński: (1.1) køber w; (1.2) købmand w
- esperanto: (1.1) aĉetanto; (1.2) komercisto
- francuski: (1.2) négociant m
- hiszpański: (1.2) comerciante m
- ido: (1.2) aferisto
- łaciński: (1.2) mercator m, negotiator m
- niderlandzki: (1.2) zakenman m
- niemiecki: (1.2) Kaufmann m, Geschäftsmann m
- portugalski: (1.2) comerciante m
- szwedzki: (1.2) köpman w
- ukraiński: (1.1) купець m
- węgierski: (1.2) kereskedő
- wilamowski: (1.2) kaufmon m, kaojfmaon m
- włoski: (1.2) commerciante m, mercante m
- źródła:
