księżycówka (język polski) edytuj

 
księżycówka (1.1)
 
księżycówka (1.2)
wymowa:
IPA[ˌcɕɛ̃w̃ʒɨˈʦ̑ufka], AS[ḱśũ̯žycufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. żart. spoż. nielegalnie pędzona wódka, rzekomo nocą, przy świetle księżyca[1]
(1.2) icht. Leuresthes tenuis[2], gatunek małej morskiej ryby z rodziny Atherinopsidae, znanej głównie z powodu pory odbywania tarła oraz nietypowego dla ryb miejsca składania ikry; zob. też księżycówka w Wikipedii
(1.3) pot. muz. rodzaj akordeonu z klawiszami ułożonymi w kształt półksiężyca
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bimber, samogon, gorzała, krzakówka, deptana, 1410, KPN (koniak pędzony nocą), prymucha, noska, łza sołtysa, sołtysówka, siwucha
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. księżyc m, Księżyc m, książę m, księżna ż
przym. księżycowy, księżycówkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „Leuresthes tenuis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.