kryptka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkrɨptka], AS[kryptka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od krypta
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) no i przez te grzybki, chłód rodzinnej kryptki / nazbyt szybki dał obiadkom kres[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krypta ż
przym. kryptowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. krypta + -ka < łac. crypta[2] < gr. κρύπτη[3] < gr. κρυπτόςukryty, schowany, sekretny
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: krypta
źródła:
  1. Wojciech Młynarski, Obiad rodzinny.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „Krypta” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.