kruchy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkruxɨ], AS[kruχy] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) łatwo ulegający złamaniu, pokruszeniu
(1.2) przen. nietrwały, delikatny, słaby
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pan i pani zamawiali kruche ciastka, na co kelner oświadczał: „U nas wszystkie ciastka kruche[1].
(1.2) Dostojny Zeus przytulał do szerokiej piersi kruche ciało Ganimeda[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kruchy lódsałata kruchawierzba krucha
synonimy:
(1.1) łamliwy
(1.2) wątły
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kruchość ż, kruszywo n, kruszonka ż, kruszarnia ż, kruszarka ż, kruszyna ż, kruszynka ż, kruszec m, skrucha ż, kruszenie n, skruszenie n, pokruszenie n
czas. kruszyć ndk., skruszyć dk., pokruszyć dk.
przym. kruchutki, kruchuteńki, kruchusieńki, skruszony, kruszcowy
przysł. krucho, kruchutko, kruchuteńko, kruchusieńko
związki frazeologiczne:
stąpać po kruchym lodzie
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joanna Kulmowa, Topografia myślenia, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Witold Jabłoński, Dzieci nocy, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.