kontura
kontura (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kontura kontury dopełniacz kontury kontur celownik kontuře konturám biernik konturu kontury wołacz konturo kontury miejscownik kontuře konturách narzędnik konturou konturami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: