kontestatorka (język polski) edytuj

 
kontestatorki (1.1)
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃ntɛstaˈtɔrka], AS[kõntestatorka], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta publicznie protestująca przeciw czemuś, przeciwniczka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) buntowniczka, nonkonformistka, niekonformistka
antonimy:
(1.1) konformistka, oportunistka, koniunkturalistka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontestacja ż, kontestowanie n, kontestatorstwo n
forma męska kontestator m
czas. kontestować
przym. kontestacyjny, kontestatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: kontestator
źródła: