kompilacja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkɔ̃mpʲiˈlaʦ̑ʲja], AS[kõmpʹilacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dokonywanie zbioru dzieł (lub ich fragmentów) na jakiś temat
(1.2) wynik kompilacji (1.1) (zbiór fragmentów dzieł na jakiś temat)
(1.3) inform. tłumaczenie przez kompilator kodu źródłowego na równoważny kod wynikowy
(1.4) inform. wynik kompilacji (1.3), skompilowany program
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Wydawnictwo rozpoczęło prace nad kompilacją dzieł poety.
(1.2) Ta kompilacja będzie dostępna w sprzedaży w maju.
(1.3) Podczas kompilacji pojawiły się jakieś błędy.
(1.4) Z naszej strony WWW może pan ściągnąć źródła programu lub gotową kompilację.
składnia:
(1) kompilacja +D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) składanka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1) czas. kompilować/skompilować
rzecz. kompilator mos, kompilatorka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. compilatio - „kradzież”, „rabunek
(1.2) z (1.1)
(1.3) ang. compilation, przez analogię do (1.1)
(1.4) z (1.3) przez analogię do (1.2)
uwagi:
(1.1-2) por. asemblacja  • interpretacja
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kompilacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.