kokieteria

kokieteria (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔcɛˈtɛrʲja], AS: [koḱeterʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zachowanie osoby starającej się spodobać i wzbudzić zainteresowanie osoby przeciwnej płci

(1.2) zachowanie osoby starającej się zjednać sobie kogoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kokieteria	kokieterie
dopełniacz	kokieterii	kokieterii
celownik	kokieterii	kokieteriom
biernik	kokieterię	kokieterie
narzędnik	kokieterią	kokieteriami
miejscownik	kokieterii	kokieteriach
wołacz	kokieterio	kokieterie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zalotność, flirt

antonimy:

(1.1) obojętność, naturalność

hiperonimy:

(1.1-2) zachowanie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kokiet mos, kokietka ż, kokieteryjność ż, kokietliwość ż, kokietowanie n

czas. kokietować ndk.

przym. kokieteryjny, kokietliwy

przysł. kokieteryjnie, kokietliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. coquetterie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coquetry
• białoruski: (1.1) какецтва n
• hiszpański: (1.1) coquetería ż
• nowogrecki: (1.1) φιλαρέσκεια ż, κοκεταρία ż
• rosyjski: (1.1) кокетство n
• ukraiński: (1.1) кокетство n

źródła: