koca

koca (język turecki)

wymowa:

IPA: /ko'ʤa/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mąż

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zevç

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Turecki - Rodzina

źródła:

koca (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈkotsɒ/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ko•ca

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. maciora, locha

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) anyakoca • kocadohányos • kocajátékos • kocavadász • kocavisítás

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

koca (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) drapać (pazurami)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koc ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

wilam. koc + -a

uwagi:

źródła: