karykatura (język polski) edytuj

 
karykatura (1.1)
wymowa:
IPA[ˌkarɨkaˈtura], AS[karykatura], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) humorystyczna praca plastyczna lub literacka ośmieszająca i uwydatniająca charakterystyczne cechy osoby; zob. też karykatura w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karykaturzysta m, karykaturzystka ż
zdrobn. karykaturka ż
czas. karykaturować ndk., skarykaturować dk.
przym. karykaturalny
przysł. karykaturalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. caricatura < wł. caricare < łac. carricare < łac. carrus
uwagi:
zob. też karykatura w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła: