karuk

karuk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkaruk], AS: [karuk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) klej otrzymywany z pęcherzy rybnych, odpadków skór, rogów, kości zwierzęcych; zob. też karuk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karuk	karuki
dopełniacz	karuku	karuków
celownik	karukowi	karukom
biernik	karuk	karuki
narzędnik	karukiem	karukami
miejscownik	karuku	karukach
wołacz	karuku	karuki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ukr. кару́к, ukr. карю́к < ros. карлу́к

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) isinglass
• bułgarski: (1.1) туткал m
• hiszpański: (1.1) cola de pescado ż, colapez ż, colapiscis ż
• niemiecki: (1.1) Hausenblase ż
• nowogrecki: (1.1) ψαρόκολλα ż, ιχθυόκολλα ż

źródła: