karawana

karawana (język polski)

karawana (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkaraˈvãna], AS: [karavãna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wielbłądzia ekspedycja transportowa lub pielgrzymkowa na pustyni; zob. też karawana w Wikipedii

(1.2) książk. przen. grupa obładowanych pojazdów poruszających się jeden za drugim

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karawana	karawany
dopełniacz	karawany	karawan
celownik	karawanie	karawanom
biernik	karawanę	karawany
narzędnik	karawaną	karawanami
miejscownik	karawanie	karawanach
wołacz	karawano	karawany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karawanseraj m

przym. karawanowy

związki frazeologiczne:

psy szczekają, karawana idzie dalej

etymologia:

pers. کاروان (kârvân)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) caravan
• arabski: (1.1) قافلة ż, ركب m
• baskijski: (1.1) karabana
• czeski: (1.1) karavana ż
• fiński: (1.1) karavaani
• francuski: (1.1) caravane ż
• hiszpański: (1.1) caravana ż
• interlingua: (1.1) caravana
• niemiecki: (1.1) Karawane ż
• ormiański: (1.1) քարավան (kʿaravan)
• rosyjski: (1.1) караван m
• serbski: (1.1) караван m
• turecki: (1.1) kervan
• turkmeński: (1.1) kerwen
• węgierski: (1.1) karaván

źródła: