interwenient

interwenient (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩntɛrˈvɛ̃ɲɛ̃nt], AS: [ĩntervẽńẽnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba, która interweniuje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	interwenient	interwenienci
dopełniacz	interwenienta	interwenientów
celownik	interwenientowi	interwenientom
biernik	interwenienta	interwenientów
narzędnik	interwenientem	interwenientami
miejscownik	interweniencie	interwenientach
wołacz	interweniencie	interwenienci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) interwenient uboczny

synonimy:

(1.1) interwent

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. interwencja ż, interwent m, interwencjonizm m, interweniowanie n

forma żeńska interwenientka ż

czas. interweniować ndk.

przym. interwencyjny, interwencjonistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Intervenient < łac. interventio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) intervener
• duński: (1.1) intervenient w
• łaciński: (1.1) interventio
• niemiecki: (1.1) Intervenient m

źródła: