interrogare

interrogare (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ĩn̩.te.ro.ˈɣa.ɾe]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu przyszłego prostego (futuro simple) trybu łączącego (subjuntivo) od interrogar

(1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu przyszłego prostego (futuro simple) trybu łączącego (subjuntivo) od interrogar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

interrogare (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) infinitivus praesentis od: interrogo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

interrogare (język włoski)

wymowa:

IPA: [interro'gare]

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) przesłuchiwać

(1.2) przepytywać, (prze)pytać kogoś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. interrogatorio m, interrogatore

przym. interrogatorio

ims. interrogante, interrogato

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: