hebes (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. osobnik tępy, nierozgarnięty, niepojętny, głupi[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z tym hebesem nie pomoże, trzeba zrobić to inaczej.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) głupek, tępak, zakuty łeb, zakuta pała
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. hebestępy, głupkowaty[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur, Warszawa 2001, s. 130.
  2. M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Warszawa 1916, t. 1, s. 413.
  3. Aleksander Fredro, Zemsta.
  4.   Hasło „hebes” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.