haplotyp

haplotyp (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biol. w genetyce: zestaw polimorfizmów pojedynczych nukleotydów, położonych na jednej chromatydzie, który dziedziczy się jako zestaw sprzężonych ze sobą alleli; zob. też haplotyp w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Węgrzy mają najwyższy wśród ludności niesemickiej udział haplotypów, czyli charakterystycznych dla danej populacji wariantów genów, typowych dla Żydów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἁπλοῦς (haploûs) → "prosty", "pojedynczy"

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) haplotype
• baskijski: (1.1) haplotipo
• bułgarski: (1.1) хаплотип m
• czeski: (1.1) haplotyp m
• estoński: (1.1) haplotüüp
• francuski: (1.1) haplotype m
• hiszpański: (1.1) haplotipo m
• portugalski: (1.1) haplótipo m
• rosyjski: (1.1) гаплотип m

źródła:

haplotyp (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) biol. haplotyp

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	haplotyp	haplotypy
dopełniacz	haplotypu	haplotypů
celownik	haplotypu	haplotypům
biernik	haplotyp	haplotypy
wołacz	haplotype	haplotypy
miejscownik	haplotypu	haplotypech
narzędnik	haplotypem	haplotypy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἁπλοῦς (haploûs) → "prosty", "pojedynczy"

uwagi:

źródła: