gwelf (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. polit. zwolennik papiestwa w średniowiecznych Włoszech; zob. też gibelini i gwelfowie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Florencja była w rękach gwelfów.
(1.1) Gibelinowie walczyli mężnie z gwelfami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Order Gwelfów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) stronnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) wł. guelfo[1] < niem. WelfenWelfowie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.