gawron (język polski) edytuj

 
gawron (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈɡavrɔ̃n], AS[gavrõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) syst. ornit. Corvus frugilegus Linnaeus[1], gatunek ptaka o czarnym upierzeniu z rodziny krukowatych, ale mniejszy od kruka; zob. też gawron w Wikipedii
(1.2) ornit. ptak z gatunku gawronów (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Rydwan słoneczny, poprzedzony jutrzenką, zaczynał wjeżdżać na niebo, wrony i gawrony witały go krakaniem, kiedy nasz szarak, zachowując wszelkie środki ostrożności, powracał do kotliny pod pniakiem sosnowym[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) gawron zwyczajnygawron syberyjski
synonimy:
(1.2) pot. gapa; reg. łódz. reg. pozn. glapa
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) gatunek
(1.2) ptak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wronka ż, gawronię n, gawroniątko n, gawronizm m, gawronienie n, gawronada ż
czas. gawronieć ndk.
przym. gawroni
związki frazeologiczne:
spaść jak gawrony (na kogoś)[3]
etymologia:
prasł. *gavornъ → gawron, kruk[4]
źródłosłów nazwiska Gawron
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Corvus frugilegus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. A. Dygasiński: Zając
  3. Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 92.
  4.   Hasło „gawron” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

gawron (język dolnołużycki) edytuj

 
gawron (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. gawron[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Heinz Schuster-Šewc, Historisch-etymologisches Wörterbuch der ober- und niedersorbischen Sprache, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budziszyn 1980–1989.