gähnen (język niemiecki) edytuj

 
ein gähnender (1.1) Affe
wymowa:
IPA[ˈɡɛːnən] ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) ziewać, ziewnąć
(1.2) rozwierać się, rozpościerać się, ziać (np. czeluść, przepaść, otchłań, pustka itp.)
odmiana:
(1.1-2)[1] gähn|en, gähnte, gegähnt (haben)
przykłady:
(1.1) Wer gähnt, der ist müde oder gelangweilt.Kto ziewa, ten jest zmęczony albo znudzony.
(1.2) Im Saal herrschte gähnende Leere.Na sali panowała ziejąca pustka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) vor Müdigkeit gähnen
(1.2) gähnende Leere
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Gähnerei ż, Gähner m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: