forma sonatowa (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈfɔrma ˌsɔ̃naˈtɔva], AS[forma sõnatova], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) muz. trzyczęściowa forma muzyczna składająca się z ekspozycji, przetworzenia i repryzy, występująca jako pierwsza część sonaty, koncertu czy symfonii; zob. też forma sonatowa w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Znane przypadki, kiedy forma sonatowa jest w wolnym tempie, dlatego popularne swego czasu pojęcieallegra sonatowegodla tej formy uznaje się powszechnie za niepoprawne.
(1.1) Rolą repryzy, ostatniej części formy sonatowej, jest powtórzenie materiału ekspozycji, jednak oba tematy ekspozycji występują w tej samej tonacji w sonatach durowych lub w tonacjach jednoimiennych w sonatach molowych.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. allegro sonatowe
tłumaczenia:
źródła: