faul

faul (język polski)

faul (1.1)

wymowa:

IPA: [fawl], AS: [fau̯l], zjawiska fonetyczne: u → ł  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sport. umyślne lub przypadkowe zagranie niezgodne z przepisami gry; zob. też faul w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	faul	faule
dopełniacz	faulu	fauli
celownik	faulowi	faulom
biernik	faul	faule
narzędnik	faulem	faulami
miejscownik	faulu	faulach
wołacz	faulu	faule

przykłady:

(1.1) On popełnił brzydki faul.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. faulowanie n, faulik mrz

czas. faulować ndk., sfaulować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. foul

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) foul, infringement
• bułgarski: (1.1) фаул m
• estoński: (1.1) viga
• hiszpański: (1.1) falta ż
• japoński: (1.1) ファウル
• niemiecki: (1.1) Foul n
• nowogrecki: (1.1) φάουλ n
• słowacki: (1.1) faul m

źródła:

faul (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) sport. faul

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	faul	fauly
dopełniacz	faulu	faulů
celownik	faulu	faulům
biernik	faul	fauly
wołacz	faule	fauly
miejscownik	faulu	faulech
narzędnik	faulem	fauly

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. faulovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

faul (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [faʊ̯l] IPA: [ˈfaʊ̯lɐ] IPA: [ˈfaʊ̯lstn̩]

​ ​ ​ wymowa austriacka

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) leniwy

(1.2) zgniły, zepsuty, butwiejący

(1.3) pot. przen. pejor. śmierdzący, podejrzany, niejasny

odmiana:

(1.1-3)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der faule ein fauler fauler	die faule eine faule faule	das faule ein faules faules	die faulen faulen faule
Gen.	słaba mieszana mocna	des faulen eines faulen faulen	der faulen einer faulen fauler	des faulen eines faulen faulen	der faulen faulen fauler
Dat.	słaba mieszana mocna	dem faulen einem faulen faulem	der faulen einer faulen fauler	dem faulen einem faulen faulem	den faulen faulen faulen
Akk.	słaba mieszana mocna	den faulen einen faulen faulen	die faule eine faule faule	das faule ein faules faules	die faulen faulen faule
stopień wyższy (Komparativ) fauler- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der faulere ein faulerer faulerer die faulere eine faulere faulere das faulere ein fauleres fauleres die fauleren fauleren faulere Gen. słaba mieszana mocna des fauleren eines fauleren fauleren der fauleren einer fauleren faulerer des fauleren eines fauleren fauleren der fauleren fauleren faulerer Dat. słaba mieszana mocna dem fauleren einem fauleren faulerem der fauleren einer fauleren faulerer dem fauleren einem fauleren faulerem den fauleren fauleren fauleren Akk. słaba mieszana mocna den fauleren einen fauleren fauleren die faulere eine faulere faulere das faulere ein fauleres fauleres die fauleren fauleren faulere
stopień najwyższy (Superlativ) faulst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der faulste ein faulster faulster die faulste eine faulste faulste das faulste ein faulstes faulstes die faulsten faulsten faulste Gen. słaba mieszana mocna des faulsten eines faulsten faulsten der faulsten einer faulsten faulster des faulsten eines faulsten faulsten der faulsten faulsten faulster Dat. słaba mieszana mocna dem faulsten einem faulsten faulstem der faulsten einer faulsten faulster dem faulsten einem faulsten faulstem den faulsten faulsten faulsten Akk. słaba mieszana mocna den faulsten einen faulsten faulsten die faulste eine faulste faulste das faulste ein faulstes faulstes die faulsten faulsten faulste

przykłady:

(1.2) In dem Zimmer roch es stark nach faulen Eiern. → W pokoju było mocno czuć zepsutymi jajami.

(1.3) An der Sache ist etwas faul. → Ta sprawa śmierdzi.

(1.3) Etwas ist faul im Staate Dänemark. → Źle się dzieje w państwie duńskim.

składnia:

kolokacje:

(1.2) faules Gemüse / Obst

synonimy:

antonimy:

(1.1) fleißig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Faulenzer m, Faulen n, Faulung ż, Fäule ż, Fäulnis ż, Faulheit

czas. faulen

przym. faulig

związki frazeologiczne:

fauler Sack • morgen, morgen, nur nicht heute, sagen alle faulen Leute

etymologia:

śwn. vūl < swn. fūl

uwagi:

źródła:

faul (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) sport. faul

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	faul	fauly
dopełniacz	faulu	faulov
celownik	faulu	faulom
biernik	faul	fauly
miejscownik	faule	fauloch
narzędnik	faulom	faulmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. faulovať ndk./dk., sfaulovať dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang.

uwagi:

źródła:

faul (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sport. faul

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. foul

uwagi:

źródła: