faszyzm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈfaʃɨsm̥], AS[fašysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. hist. doktryna polityczna powstała w okresie międzywojennym we Włoszech, m.in. sprzeciwiająca się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa; zob. też faszyzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) neofaszyzm • faszyzm włoski / węgierski / słowacki / polski / …
synonimy:
antonimy:
(1.1) antyfaszyzm
hiperonimy:
(1.1) totalitaryzm
hiponimy:
(1.1) nazizm, hitleryzm, narodowy socjalizm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. faszysta m, faszystka ż, faszyzacja ż, faszystowskość ż, profaszystowskość ż, faszyzowanie n, sfaszyzowanie n, faszołek m, neofaszyzm m, neofaszysta m, neofaszystka ż, antyfaszyzm m, antyfaszysta m, antyfaszystka ż
czas. faszyzować ndk., sfaszyzować dk.
przym. faszystowski, faszyzacyjny, neofaszystowski, profaszystowski, antyfaszystowski, pseudofaszystowski
przysł. faszystowsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) wł. fascismo[2] < łac. fasces
uwagi:
Formy liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Hasło „faszyzm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  3.   Hasło „faszyzm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.