dziubdziuś

dziubdziuś (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. rodzaj afektonimu stosowanego wobec mężczyzny, np. męża

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziubdziuś	dziubdziusie
dopełniacz	dziubdziusia	dziubdziusiów
celownik	dziubdziusiowi	dziubdziusiom
biernik	dziubdziusia	dziubdziusie
narzędnik	dziubdziusiem	dziubdziusiami
miejscownik	dziubdziusiu	dziubdziusiach
wołacz	dziubdziusiu	dziubdziusie

przykłady:

(1.1) Oczyma wyobraźni widzisz ukochanego w swoim ulubionym fotelu i siebie w oparach kuchennych, odrywającą się od patelni tylko po to, by zmienić kanał w telewizorze, bo twój Dziubdziuś nie może znaleźć pilota.

(1.1) Helena: Dziubdziuś nic mi o tym nie mówił… // Człowiek w meloniku: Kto? Aha, rozumiem. Dziubdziuś, pani mąż.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziubas m, dziubasek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: