dziewierz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʥ̑ɛvʲjɛʃ], AS[ʒ́evʹi ̯eš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol./książk. brat męża[1][2]; zob. też dziewierz w Encyklopedii staropolskiej
(1.2) st.pol. brat żony[3]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dawniej Polki zwały brata męża nie szwagrem, ale dziewierzem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) zełwa, zełwica, zołwa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) przeniesienie nazwy z (1.1)[3]
uwagi:
(1.1) por. szwagier • szwagierka • szurza
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „dziewierz” w: Mały słownik języka polskiego, red. S. Skorupka, H. Auderska, Z. Łempicka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1969, ISBN 83-01-08786-2, s. 153.
  2.   Hasło „dziewierz” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
  3. 3,0 3,1 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 6.
  4.   Hasło „dziewierz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.