drzazga

drzazga (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈḍʒazɡa], AS: [ḍžazga], zjawiska fonetyczne: udziąs.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niewielki, ostry odłamek jakiegoś materiału (drewna, metalu, szkła itp.)

(1.2) mały, drewniany odłupek, stosowany przeważnie jako podpałka

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	drzazga	drzazgi
dopełniacz	drzazgi	drzazg / drzazeg
celownik	drzazdze	drzazgom
biernik	drzazgę	drzazgi
narzędnik	drzazgą	drzazgami
miejscownik	drzazdze	drzazgach
wołacz	drzazgo	drzazgi

przykłady:

(1.1) Nie panikuj tak! To tylko mała drzazga.

(1.1) Biedna Anusia, której piękny Babinicz nieco w głowie zawrócił, żegnała się z nim bardzo czule, ale on się trzymał ostro i dopiero na samem odjezdnem rzekł jej:

— Żeby nie jedno licho, które w sercu jako cierń siedzi, tobym się był pewnie w waćpannie na umor rozkochał.

Anusia pomyślała sobie, że niemasz takiej drzazgi, którejby nie można przy cierpliwości igiełką wydłubać, lecz że i bała się trochę tego Babinicza, więc nie rzekła nic — westchnęła cicho i odjechała.

(1.2) Znów huknął strzał, tym razem drzazgi posypały się z kości. (…) Nim upłynął kwadrans, cała izba grzmiała wystrzałami. Dym przesłonił światło świec i postacie strzelających. (…) drzazgi leciały z czaszek, wióry ze ścian i z ram portretów…

(1.2) — …Nie wykręcisz się sianem. Stawajno teraz, stawaj, bo wiem, że cię tchórz oblatuje, choć się za orszańskiego mistrza podajesz (…) pan Wołodyjowski nie śpieszył się i nie wydobywając jeszcze szabli, obejrzał się naokoło po niebie (…) przed domem mrok panował zupełny.

— Dobrze się dzień zaczyna — rzekł pan Wołodyjowski — ale słońce nieprędko jeszcze wejdzie. Może waść życzysz, żeby nam poświecili? (…) szlachta zatoczyła w milczeniu krąg naokół rycerzy; wszyscy podnieśli zapalone drzazgi w górę, za nimi umieścili się inni, ciekawi i niespokojni; w środku przeciwnicy mierzyli się oczyma.

składnia:

kolokacje:

(1.2) drzazga kostna

synonimy:

(1.1) zadra, zadzior, zadziora, gw. (Poznań) żgak, żgok, daw. gw. (Kraków) skałka, gw. (Górny Śląsk) drzizga, drzyzga

(1.2) trzaska, szczapka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

aż drzazgi lecą • iść w drzazgi / lecieć w drzazgi • rozbić na drzazgi / w drzazgi • roztrzaskać na drzazgi / w drzazgi • strzaskać na drzazgi / strzaskać w drzazgi

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) splinter, sliver
• arabski: (1.1) شظية ż
• azerski: (1.1) tilişkə
• białoruski: (1.2) трэска ż
• fiński: (1.1) säle
• francuski: (1.1) écharde ż, esquille ż
• hiszpański: (1.1) astilla ż, esquirla ż; (1.2) astilla ż
• jidysz: (1.2) קין m (kin)
• kazachski: (1.1) шөгір
• litewski: (1.1) rakštis ż
• macedoński: (1.1) спица ż
• nowogrecki: (1.1) αγκάθι n, αγκίδα ż, σχίζα ż
• rosyjski: (1.1) заноза ż
• szwedzki: (1.1) sticka
• ukraiński: (1.2) тріска ż
• włoski: (1.1) scheggia ż

źródła: