drażnić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈdraʒʲɲiʨ̑], AS[dražʹńić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) irytować, denerwować kogoś; działać komuś na nerwy
(1.2) podrażniać, wywoływać podrażnienie (np. skóry)

czasownik zwrotny niedokonany drażnić się

(2.1) droczyć się z kimś, przekomarzać się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Nie drażnij tego psa, bo gdy się naprawdę zdenerwuje, może cię ugryźć!
(1.2) Większość typowych kosmetyków dostępnych w supermarketach drażni moją skórę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podrażnienie n, drażnienie n, rozdrażnienie n, drażliwość ż
czas. podrażnić dk., zadrażnić dk.
przym. drażliwy
związki frazeologiczne:
dobry człowiek psa nie drażni
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: