doiwo (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) daw. dój[1]
(1.2) daw. mleko wydojone na raz, udój[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przy każdym doiwie trzeba pilnego oka, aby skopki z mlekiem na stronę nie szły (…)[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dojek mrz, doicielka ż, dój m, dojenie n, doinka ż, dojarz m, dojarka ż, doje nmos, dojka ż, dojnica ż, dojnik m, dojność ż, dójka ż, udój m, wydój m, wydojenie n
czas. doić ndk., udoić dk., wydoić dk.
przym. dojny, udojowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „doiwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
  3. Jakub Kazimierz Haur, O nabiałach w: Oekonomika ziemiańska generalna, Kraków 1675, s. 32