discipline

discipline (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska

IPA: [ˈdɪsɪplɪn]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dyscyplina, karność, posłuszeństwo

(1.2) dyscyplina, dział, dziedzina

(1.3) branża (np. w robotach budowlanych itp.)

czasownik

(2.1) dyscyplinować

(2.2) kształcić

odmiana:

(1) lp discipline; lm disciplines

przykłady:

(1.2) In most countries, philosophy isn't a subject taught in secondary school at all, and even where it is, it tends to be taught as a history of thought, rather than as a discipline to be practiced and perfected. → W większości krajów filozofia nie jest przedmiotem nauczanym w szkole średniej w ogóle, a nawet tam gdzie jest, jest wykładana raczej jako historia myśli niż dyscyplina do praktykowania i doskonalenia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) academic discipline

synonimy:

(1.1) obedience, submission, allegiance

(1.2) branch, line

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. disciplinary, disciplinarian, interdisciplinary, multidisciplinary, disciplinable, disciplinal, undisciplined, disciplined

rzecz. discipliner, self-discipline, indiscipline

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

discipline (język francuski)

wymowa:

IPA: [di.si.plin] ​

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dyscyplina

odmiana:

(1) lp discipline; lm disciplines

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. disciplinaire

czas. discipliner

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) źródłosłów dla tur. disiplin

uwagi:

źródła: