demütig (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈdeːmyːtɪç] IPA[ˈdeːmyːtɪɡɐ] IPA[ˈdeːmyːtɪçstn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pokorny

w funkcji przysłówka[1]

(2.1) pokornie
odmiana:
(1-2)
przykłady:
(1.1) Er war demütig in seinem Geist.W duchu był pokorny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
demutsvoll
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Demut ż, Demütigung ż
czas. demütigen
przym. demütigend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: