dekomunizacja
dekomunizacja (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dekomunizacja dekomunizacje dopełniacz dekomunizacji dekomunizacji / przest. dekomunizacyj[1] celownik dekomunizacji dekomunizacjom biernik dekomunizację dekomunizacje narzędnik dekomunizacją dekomunizacjami miejscownik dekomunizacji dekomunizacjach wołacz dekomunizacjo dekomunizacje
- przykłady:
- (1.1) Z wielkimi oporami rozpoczęto wreszcie proces dekomunizacji.
- składnia:
- (1.1) dekomunizacja + D.
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) komunizacja
- hiperonimy:
- (1.1) demokratyzacja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zdekomunizować, dekomunizować ndk.
- rzecz. komunizm mrz, dekomunizowanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. de- + komunizacja
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) decommunization
- bułgarski: (1.1) декомунизация ż
- źródła:
- ↑ Hasło „dekomunizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.