długowiekowy

długowiekowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdwuɡɔvʲjɛˈkɔvɨ], AS: [du̯ugovʹi ̯ekovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) trwający wiele wieków

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	długowiekowy		długowiekowa	długowiekowe	długowiekowi	długowiekowe
dopełniacz	długowiekowego		długowiekowej	długowiekowego	długowiekowych
celownik	długowiekowemu		długowiekowej	długowiekowemu	długowiekowym
biernik	długowiekowego	długowiekowy	długowiekową	długowiekowe	długowiekowych	długowiekowe
narzędnik	długowiekowym		długowiekową	długowiekowym	długowiekowymi
miejscownik	długowiekowym		długowiekowej	długowiekowym	długowiekowych
wołacz	długowiekowy		długowiekowa	długowiekowe	długowiekowi	długowiekowe

przykłady:

(1.1) Średniowieczny Kościół był matką wielu długowiekowych instytucji (uniwersytetów, zakonów rycerskich) oraz idei (np. czyśćca, świętej wojny).

składnia:

kolokacje:

(1.1) długowiekowa tradycja/historia

synonimy:

(1.1) wielowiekowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. długo- + wiekowy

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: