czaban
czaban (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czaban czabanowie / czabani dopełniacz czabana czabanów celownik czabanowi czabanom biernik czabana czabanów narzędnik czabanem czabanami miejscownik czabanie czabanach wołacz czabanie czabanowie / czabani depr. M. i W. lm: (te) czabany - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czaban czabany dopełniacz czabana czabanów celownik czabanowi czabanom biernik czabana czabany narzędnik czabanem czabanami miejscownik czabanie czabanach wołacz czabanie czabany
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) çoban m
- azerski: (1.1) çoban
- bułgarski: (1.1) чобан m, чобанин m
- chorwacki: (1.1) čoban m
- gagauski: (1.1) çoban
- kirgiski: (1.1) чабан
- krymskotatarski: (1.1) çoban
- macedoński: (1.1) чобан m
- nowogrecki: (1.1) τσοπάνης m, τσομπάνης m
- ormiański: (1.1) չոբան
- perski: (1.1) چوبان
- rosyjski: (1.1) чабан m
- rumuński: (1.1) cioban m
- turecki: (1.1) çoban
- ukraiński: (1.1) чабан m
- źródła: