csodálkozás (język węgierski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zdziwienie, zdumienie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. csoda, csodálat, csodálás, csodáló
czas. csodál, csodálkozik
przym. csodás, csodálatos
przysł. csodálatosan
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. csodálkozik + -ás
uwagi:
źródła: