créditeur (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA/kʁe.di.tœʁ/
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wierzyciel[1]
odmiana:
(1.1) lp créditeur; lm créditeurs
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. crédit, créditrice
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 175.