continuité (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA/kɔ̃.ti.nɥi.te/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ciągłość, nieprzerwaność[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. continu m, continuation
przym. continu, continuel
czas. continuel
przysł. continuellement
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. continuitas
uwagi:
źródła:
  1. Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 159.