cohabitation

cohabitation (język angielski)

wymowa:

IPA: [kəʊˌhæbɪˈteɪʃən]

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wspólne mieszkanie partnerów

(1.2) polit. koabitacja, kohabitacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) lascivious cohabitation

synonimy:

(1.1) concubinage

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. cohabit

rzecz. cohabitant, cohabiter

przym. cohabitational

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cohabitation (język francuski)

wymowa:

IPA: [kɔ.a.bi.ta.sjɔ̃]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wspólne mieszkanie partnerów

(1.2) polit. koabitacja, kohabitacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) concubinage, union libre

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. habiter, cohabiter

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cohabitation (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wspólne mieszkanie partnerów

(1.2) polit. koabitacja, kohabitacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: