claustrum (język polski) edytuj

 
claustrum (1.1)
wymowa:
(spolszczona) ‹klaustrum›
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) archit. rel. kwadratowy klasztorny wirydarz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. klaustrum
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wirydarz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klaustrum n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. claustrum
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „claustrum” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

claustrum (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zasuwa, zamknięcie
(1.2) ogrodzenie, zamknięcie
(1.3) przen. granica skromności, dziewictwo
(1.4) tama, zapora
(1.5) gardziel, wąwóz
(1.6) ogrodzenie dla zwierząt
(1.7) pęto, wiązadło
(1.8) dostęp, przejście, krużganek
(1.9) anat. przedmurze
odmiana:
(1.1-9) claustrum, claustrī (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. claudo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. claudere
źródłosłów dla ang. cloister, czes. klášter, hiszp. claustro, niem. Kloster, pol. claustrum, pol. klaustrum, pol. klasztor, port. claustro, słc. kláštor, wenec. giostro, wł. chiostro, wł. claustro
uwagi:
źródła: