Wikisłownik

chętny

chętny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˈxɛ̃ntnɨ], AS: [χẽntny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę  ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający chęć zrobienia czegoś

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) ochotnik
odmiana:
(1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikchętnychętnachętnechętnichętne
dopełniaczchętnegochętnejchętnegochętnych
celownikchętnemuchętnejchętnemuchętnym
biernikchętnegochętnychętnąchętnechętnychchętne
narzędnikchętnymchętnąchętnymchętnymi
miejscownikchętnymchętnejchętnymchętnych
wołaczchętnychętnachętnechętnichętne
przykłady:
(1.1) On twierdził, że jest chętny do pomocy.
(2.1) Firma szuka chętnych do pracy na stanowisku starszego marynarza.
składnia:
kolokacje:
(1.1) chętny do rozmowy / pomocy / współpracy
synonimy:
(1.1) ochoczy, skłonny, chętliwy, skory, gotowy, skwapliwy
antonimy:
(1.1) niechętny, nieskory
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chęć ż, chętka ż, chuć ż, chutliwość ż, chętność ż
przym. chętliwy, chutny, chutliwy
przysł. chętnie, chutliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=chętny&oldid=8284217”