ceklownik

ceklownik (język polski)

wymowa:

IPA: [ʦ̑ɛkˈlɔvʲɲik], AS: [ceklovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. nocny włóczęga

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ceklownik	ceklownicy
dopełniacz	ceklownika	ceklowników
celownik	ceklownikowi	ceklownikom
biernik	ceklownika	ceklowników
narzędnik	ceklownikiem	ceklownikami
miejscownik	ceklowniku	ceklownikach
wołacz	ceklowniku	ceklownicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ceklarz, st.pol. ceklacja, daw. ceklarstwo, st.pol. ceklowanie, st.pol. cekmistrz, st.pol. ceklmistrz, st.pol. ceklatum

przym. ceklarski

czas. st.pol. ceklować, st.pol. ceglować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) noctívago m, noctámbulo m
• nowogrecki: (1.1) νυχτοπαρωρίτης m, νυχτοκόπος m

źródła: