cantorino (język włoski) edytuj

 
cantorini (1.1)
 
cantorini (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. chłopiec chórzysta
(1.2) rel. młody kantor
(1.3) śpiewnik kościelny[1]
odmiana:
(1.1-3) lp cantorino; lm cantorini
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cantore m, cantante m/ż
przym. cantante
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. cantore + -ino < łac. cantor < łac. canereśpiewać
uwagi:
źródła:
  1. Wojciech Meisels, Podręczny słownik polsko-włoski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-0879-8.