bokserski (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bɔˈksɛrsʲci], AS[boksersʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sport. związany z boksem lub bokserami
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Japończyk Shoji Kobayashi zdobył tytuł bokserskiego mistrza świata w wadze supermuszej w wersji WBA[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ring bokserski
synonimy:
(1.1) pięściarski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. boks m, bokser m, bokserka ż, bokserki nmos, boksowanie n
czas. boksować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bokser + -ski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. (PAP), Potomek szogunów mistrzem w boksie, „Metropol”, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.