blitzkrieg
blitzkrieg (język polski) edytuj
- wymowa:
- (spolszczona) ‹blickrig›
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wojsk. wojna błyskawiczna prowadzona poprzez zmasowane uderzenie; zob. też blitzkrieg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blitzkrieg blitzkriegi dopełniacz blitzkriegu blitzkriegów celownik blitzkriegowi blitzkriegom biernik blitzkrieg blitzkriegi narzędnik blitzkriegiem blitzkriegami miejscownik blitzkriegu blitzkriegach wołacz blitzkriegu blitzkriegi
- przykłady:
- (1.1) W czasie drugiej wojny światowej naziści prowadzili swój "blitzkrieg" przeciw Polsce i Francji.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wojna
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Blitzkrieg[1]
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia Blitzkrieg[1]
- tłumaczenia:
- węgierski: (1.1) villámháború
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 36.
blitzkrieg (język angielski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) wojsk. blitzkrieg
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: