besztać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbɛʃtaʨ̑], AS[beštać] ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) ostro strofować
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kierownik beształ nas za każdym razem, gdy spóźnialiśmy się do pracy choćby pół minuty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ganić
antonimy:
(1.1) chwalić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. besztanie n, zbesztanie n
czas. zbesztać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: