bekać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbɛkaʨ̑], AS[bekać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) odbijać się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Pociągnął łyk piwa z kufla i beknął siarczyście obudził się kot śpiący na piecu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bek mrz
czas. beknąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *běkati
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: