bałaganić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌbawaˈɡãɲiʨ̑], AS[bau̯agãńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) powodować bałagan, robić bałagan
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bałagan m, bałaganiarz m, bałaganiara ż, bałaganiarstwo n, bałaganienie n
przym. bałaganiarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: