antycypacja
antycypacja (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌãntɨʦ̑ɨˈpaʦ̑ʲja], AS: [ãntycypacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przewidywanie, zakładanie czegoś jeszcze nieistniejącego
- (1.2) wyprzedzanie, przedwczesne występowanie czegoś, realizacja części jakiegoś większego procesu przed jego rozpoczęciem
- (1.3) pogląd jeszcze nieudowodniony, ale słuszny i znajdujący później swoje potwierdzenie
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik antycypacja antycypacje dopełniacz antycypacji antycypacji / przest. antycypacyj[1] celownik antycypacji antycypacjom biernik antycypację antycypacje narzędnik antycypacją antycypacjami miejscownik antycypacji antycypacjach wołacz antycypacjo antycypacje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) przewidywanie
- (1.2) wyprzedzanie, uprzedzanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. antycypowanie n
- czas. antycypować
- przym. antycypacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. anticipare 'u-, „poprzedzać”
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) anticipation
- duński: (1.1) anticipation w, foregribelse w
- francuski: (1.1) anticipation ż
- galicyjski: (1.1) anticipación ż
- hiszpański: (1.1) anticipación ż
- karpatorusiński: (1.1) антіціпація ż
- niderlandzki: (1.1) anticipatie ż
- niemiecki: (1.1) Vorwegnahme ż
- nowogrecki: (1.1) πρόβλεψη ż
- słowacki: (1.1) anticipácia ż
- słoweński: (1.1) anticipacija ż
- włoski: (1.1) anticipazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „antycypacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
