anomali (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anomalia[1]
odmiana:
(1.1) en anomali, anomalie, anomalier, anomalierna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) abnormitet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. anomal
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 27.