analfabetka

analfabetka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌãnalfaˈbɛtka], AS: [ãnalfabetka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. osoba płci żeńskiej niepotrafiąca pisać i czytać

(1.2) przen. pot. pejor. / eufem. osoba płci żeńskiej zupełnie nieznająca się na czymś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	analfabetka	analfabetki
dopełniacz	analfabetki	analfabetek
celownik	analfabetce	analfabetkom
biernik	analfabetkę	analfabetki
narzędnik	analfabetką	analfabetkami
miejscownik	analfabetce	analfabetkach
wołacz	analfabetko	analfabetki

przykłady:

(1.1) Ona jest kompletną analfabetką.

składnia:

kolokacje:

(1.2) analfabetka matematyczna / komputerowa / polityczna • czuć się jak analfabetka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) niepiśmienna, półanalfabetka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. analfabetyzm m

forma męska analfabeta m

przym. analfabetyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: analfabeta

• hiszpański: (1.1) analfabeta ż
• niemiecki: (1.1) Analphabetin ż
• rosyjski: (1.1) безграмотная ż; (1.2) безграмотная ż
• słowacki: (1.1) analfabetka ż
• włoski: (1.1) analfabeta ż

źródła:

analfabetka (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. analfabetka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. analfabetstvo n, analfabetizmus m

forma męska analfabet m

przym. analfabetský, analfabetický

przysł. analfabetsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: